12 września, 2024
Termin “vintage” odnosi się do przedmiotów z poprzednich dekad, które posiadają charakter i styl dla danej epoki. Biżuterię określa się jako vintage, gdy została wyprodukowana minimum 20 lat temu, choć nie ma ściśle określonej granicy czasowej.
Określenie ‘biżuterii vintage’obejmuje różne style które były modne w określonym okresie, takie jak art deco, retro, wiktoriański czy edwardiański. Biżuteria vintage może być wykonana z różnych materiałów, takich jak złoto, srebro, kamienie szlachetne, perełki, kryształy czy szkło.
Cechą charakterystyczną biżuterii vintage jest jej unikalność. Większość przedmiotów była wykonywana ręcznie używając specjalnych technik przekazywanych z pokolenia na pokolenie, które są rzadziej spotykane we współczesnej biżuterii.
Biżuteria vintage jest to nie tylko modny dodatek, ale także forma wyrażenia swojego indywidualnego stylu i cieszenia się pięknem przeszłości.
ANGIELSKA BIŻUTERIA VINTAGE
Angielska biżuteria vintage odnosi się do biżuterii produkowanej w Anglii, która ma pewny wiek i historyczne znaczenie. Jest to biżuteria, która została wykonana i noszona w przeszłości, często w okresie od lat 20. do lat 80. XX wieku. Angielska biżuteria vintage jest ceniona ze względu na swoją wyjątkowość, charakterystyczny styl i jakość wykonania.
Anglia ma długą tradycję w produkcji biżuterii, a wiele renomowanych brytyjskich marek zdobyło międzynarodowe uznanie za swoje wyroby. Angielska biżuteria vintage może obejmować szeroki zakres stylów, technik i materiałów.
Popularne style w biżuterii Angielskiej:
– styl Georgiański
Trwał od około 1714 do 1837 roku. Biżuteria tego okresu często była wykonana ze srebra, dekorowana diamentami, perłami i kamieniami kolorowymi. Charakteryzowała się subtelnością, symetrią i detalami w formie wici roślinnych oraz motywów natury.
– styl Wiktoriański
Okres ten trwał podczas panowania królowej Wiktorii, 1837-1901. Charakteryzował się romantycznymi wzorami, delikatnymi detalami i bogatym wykorzystaniem kamieni, takich jak granaty, brylanty, szmaragdy i perły. Popularne motywy to serca, kwiaty, aniołki i wytworne girlandy, a także węże, które w wiktoriańskiej Anglii były symbolem wiecznej miłości.
– styl Edwardiański
Lata 1901-1910. Okres ten charakteryzował się elegancją i przepychem. Częstym zabiegiem było stosowanie drogocennych kamieni szlachetnych takich jak diamenty, szafiry, szmaragdy, oraz wyrobu w stylu art noveau/secesja, gdzie elegancja i ponadczasowa klasyka, przeplata się tu z nutą finezji i frywolności.
– styl Art Deco
Art deco (lata 20. i 30. XX wieku) był czasem dynamicznego wzornictwa i nowatorskich technik. Angielska biżuteria art deco często wyróżnia się geometrycznymi kształtami, śmiałością w traktowaniu koloru i wykorzystaniem kamieni szlachetnych, takich jak szmaragdy, szafiry i rubiny. Często wykorzystywało się platynę i białe złoto.
– styl Retro
W okresie retro czyli lata 40. i 50. XX wieku, biżuteria była duża, kolorowa i często ozdobiona kamieniami szlachetnymi. Z powodu niedostępności platyny w czasie wojny, obok zyskującego na popularności żółtego złota, coraz modniejsze stawało się złoto białe, różowe i zielone. Wynikało to z dodawania miedzi i innych metali do złota by biżuteria była cenowo dostępna.
